Keşke Hep sen kalsaydın..
Sen hiç, içinde yaşayan, yaşama sebebin olan birini öldürdün mü?
Her gün uyanma sebebin olan birini?
Onun gülüşünü, bakışını hissetmenin dünyadaki tüm mutluluklara bedel olduğu birini?
İşte ben bugün yaşama sebebimi öldürdüm!
Hayatımın anlamını katlettim!
Ben kalbime giden tüm damarları, hiç düşünmeden kestim bugün,
Bir çırpıda!
Bir anda!
O giderse ölürüm, hissedemem yaşayamam demiştim!
Ve,
Hep bir ümit demiştim,
Ümidin içimde büyüttüğüm sen olduğunu bile bile!
Ve güle güle,
Bir daha olamayacağım aşk hali!
Ve güle güle,
Onunla ama onsuz büyüyen gençliğim
Özür dilerim kalbim, aklım…
Hepinizden özür dilerim,
Ben bitmiştim,
O beni kaldırdı ayağa sandım,
Kapıldım ona…
Aslında o başladığı gün bitmeye başlamış bende,
O hep yitmiş içimde,
Beni de kendiyle birlikte götürmüş,
O diye erirken bitmişim ben!
O derken kaybolmuşum ben!
O diye ağlarken, kendime ağlıyormuşum ben!
O duysun diye haykırmışım, haykırırken tükenmişim ben!
Keşke sen o adam,
Keşke hep öyle kalsaydın,
İlk sevdiğim gün gibi yüce, gururlu ve hiç bitmeyecek bir aşka adanmış bir adam olarak…
Keşke hep hayran kalsaydım ben sana,
Keşke hep hayallerimdeki, hayal ettiğim adam olsaydın…
Ama senin kalman yakışmazmış bana,
Çünkü sen diye birşey hiç yokmuş, benim içimde senden öte bir sen varmış, senin de bilmediğin, tanımadığın bir sen!

Sen hiç, içinde yaşayan, yaşama sebebin olan birini öldürdün mü?
Her gün uyanma sebebin olan birini?
Onun gülüşünü, bakışını hissetmenin dünyadaki tüm mutluluklara bedel olduğu birini?
İşte ben bugün yaşama sebebimi öldürdüm!
Hayatımın anlamını katlettim!
Ben kalbime giden tüm damarları, hiç düşünmeden kestim bugün,
Bir çırpıda!
Bir anda!
O giderse ölürüm, hissedemem yaşayamam demiştim!
Ve,
Hep bir ümit demiştim,
Ümidin içimde büyüttüğüm sen olduğunu bile bile!
Ve güle güle,
Bir daha olamayacağım aşk hali!
Ve güle güle,
Onunla ama onsuz büyüyen gençliğim
Özür dilerim kalbim, aklım…
Hepinizden özür dilerim,
Ben bitmiştim,
O beni kaldırdı ayağa sandım,
Kapıldım ona…
Aslında o başladığı gün bitmeye başlamış bende,
O hep yitmiş içimde,
Beni de kendiyle birlikte götürmüş,
O diye erirken bitmişim ben!
O derken kaybolmuşum ben!
O diye ağlarken, kendime ağlıyormuşum ben!
O duysun diye haykırmışım, haykırırken tükenmişim ben!
Keşke sen o adam,
Keşke hep öyle kalsaydın,
İlk sevdiğim gün gibi yüce, gururlu ve hiç bitmeyecek bir aşka adanmış bir adam olarak…
Keşke hep hayran kalsaydım ben sana,
Keşke hep hayallerimdeki, hayal ettiğim adam olsaydın…
Ama senin kalman yakışmazmış bana,
Çünkü sen diye birşey hiç yokmuş, benim içimde senden öte bir sen varmış, senin de bilmediğin, tanımadığın bir sen!